خبرگزاری حوزه | سید حسن نصرالله با وجود اینکه در اوج قدرت سیاسی بود، اما به قدرت دلبسته نشد و بهخاطر دفاع از فلسطین وارد جنگ با اسرائیل شد.
جنگی که هیچ منفعت مادی براش نداشت و سراسر خطر بود، اما ایشان دفاع از مظلوم را وظیفه دینی و اخلاقی خود میدانست؛ البته مرام و مشی روحانیت شیعه همواره همین بوده...
سید در اوج ترورهای وحشیانه اسرائیل، لحظهای عقب ننشست و میدان را خالی نکرد. اسرائیل بارها تهدید کرد که ترورش میکند و در آخر نیز سید جانش را در همین مسیر مقدس فدا کرد.
بعد از ترور سیدحسن، روحانی و مبارز دیگری از تبار روحانیت شیعه، بهنام شیخصفیالدین جانشینش شد و در حالی که ماشین ترور اسرائیل بهشدت فعال بود، ایشان هم با علم به ترور احتمالی، این مسئولیت را قبول کرد و بعد از یک هفته شهید شد.
بعد از شیخ صفیالدین، روحانی دیگری بهنام شیخ نعیمقاسم جانشین شد؛ یعنی مسئولیتی را قبول کرد که قتلگاه جانش است.
در کنار اینها، نمازجمعه تاریخی امام خامنهای را نیز اضافه کنیم که چگونه به تمامی تهدیدات ریشخند زد و با خطبههای تاریخی خود اسرائیل را رسوا نمود.
همه اینها نشان داد که روحانیت شیعه نهتنها بهدنبال منافع مادی نیست، بلکه هستی خودش را هم فدای منافع مظلومان میکند.
نویسندگان حوزوی فارس
نظر شما